28. 03. 2024

Nowe artykuły:
Bioniczna Wieża Tajwanu
Photo Credit To eVolo, Inhabitat

Bioniczna Wieża Tajwanu

Artykuł kontynuuje cykl dotyczący architektury bionicznej, która wydaje się bardziej dojrzałą i zarazem bardziej zaawansowaną (niż np. architektura organiczna) wersją architektury korelującej ze środowiskiem. Zanim przedstawimy jej pełną teorię – pora na dalsze poznawanie jej w kilku wiodących przykładach. Teraz przedstawiamy bardzo znany projekt jednego z czołowych architektów bionicznych – belga Vincenta Cellebaut’a – Bionic Arch, Sustainable Tower.

P rojekt przedstawia wzorcowy przykład architektury bionicznej 21 wieku. Chodzi o  projekt:  Bionic Arch, Sustainable Tower, który w skrócie nazywam – Wieża Tajwanu (Tajpei). Autorami projektu jest studio projektowe – Vincent Cellebaut Architectures. Jest on częścią projektu: “Taichung Gateway – Active Gateway City”, czyli futurystycznej oazy miejskiej Tajpei, służącej spotkaniom mieszkańców wokół takich tematów jak – innowacje, kultura, ekologia, aktywność fizyczna itp.

Budynek spełnia z nawiązką dziewięć głównych wskaźników definiujących „zielony budynek”. Przykładowo, zakładają one oddziaływanie między budynkiem a otoczeniem, w tym wypadku „wieża Cellebaut’a” wpisuje się w Taichung Gateway Park, z którym tworzy całość. Budowla integruje się także z przyrodą poprzez pionowe platformy, swoiste „niebiańskie ogrody” oraz żyjące fasady – nieomal nie ma miejsca na zewnątrz budowli, jak też w jej wnętrzu, która nie byłaby przesycona roślinnością. Ponadto, budynek jest w pełni neutralny środowiskowo, mało tego – dostarcza sporo odnawialnej energii poprzez użycie wysoko wydajnych paneli solarnych i ogromnych wiatraków (widzimy je w środku budowli). Budynek obficie wykorzystuje także bio-technologie w zakresie różnych funkcji użytkowych.

W zamierzeniu władz Tajpei budynek ma być symbolem nowego, zrównoważonego podejścia miasta do swojego rozwoju. Wyznacza on kierunek nowych dążeń: konstruowania w pełni zielonych budowli, nie emitujących do środowiska CO2, oraz w pełni samowystarczalnych w zakresie produkcji energii. „Wieża Cellebaut’a” jest punktem odniesienia dla tych dążeń i planów.

Forma budynku to wrzecionowata, ażurowa konstrukcja, która przypomina żywą komórkę (chloroplast?). Jak wiadomo, chloroplasty w komórkach roślinnych pochłaniają dwutlenek węgla i, dzięki energii słońca, dostarczają glukozę. Można więc w warstwie znaczeniowej doszukać się przesłania architektów – budujemy pomnik działania żywej przyrody, która gdy jest otaczana opieką, przynosi człowiekowi przeróżne bogactwa, jak żywa komórka – organizmowi.

Jesteśmy przyzwyczajeni, iż architektura organiczna realizuje w zasadzie tylko inspiracje naturą w zakresie formy; niezwykle rzadko zaś w zakresie struktur nawiązujących do konstrukcji, jakimi posługuje się natura. Niestety wciąż rzadko także realizuje zasady „zielonych budowli” – w pełni neutralnych węglowo i samowystarczalnych energetycznie. Ten budynek spełnia wszystkie te cechy – jest gruntownie zakotwiczony w procesach przyrody: wykorzystuje jej technologie i struktury. To właśnie definiuje przejście od architektury organicznej do bionicznej.

Podziel się opinią:
Pin Share

Comments

comments

About The Author

Innowator. Ukończył studia na Wydziale Filozoficznym KUL; stypendysta u prof. Leszka Kołakowskiego na University of Oxford. Ukończył także studia podyplomowe: Zarządzanie Finansami i Inwestycje Finansowe na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu oraz Public Relations w Wyższej Szkole Bankowej we Wrocławiu. Zajmuje się filozofią miasta, architektury (w ramach think-tanku BioCity Project) oraz trendami rozwojowymi w kulturze i cywilizacji, prowadzącymi do zmiany panujących paradygmatów. Także właściciel innowacyjnej agencji konsultingu terytorialnego: Metamorphosis Innova City. W jej ramach zaprojektował i wdrożył kilkanaście innowacyjnych marek i strategii terytorialnych dla wielu polskich miast, w oparciu o zasady zrównoważonego rozwoju i deliberacji społecznej. Współzarządzający Fundacją Nowej Kultury. Redaktor portalu progg.eu Napisz do mnie

Related posts

1 Comment

  1. mm
    Aleksandra Pozniak-Wolodzko

    Część z nas pewnie się zastanawia po prostu, co to jest? Bo wygląda jak miejska farma, ale również jak miejska elektrownia wiatrowa. Otóż doczytałam, że w parterze ma się mieścić muzeum o historii Tajwanu oraz jakaś ekspozycja służąca do edukacji ekologicznej, a wyżej sale konferencyjne, biura, a nawet mieszkania.

    Reply

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *