Założenia ogólne – pilotaż WSZ:
1. Projekt stanowi pierwszą, pilotażową część szerszego projektu – WROCŁAWSKIEJ SIECI ZIELENI (WSZ).
WSZ zakłada połączenie najważniejszych terenów zieleni miejskiej – zielonymi łącznikami parkowymi, łączącymi wszystkie dzielnice. Zakładamy, że wciągu ok. 15 lat powstanie alternatywna wobec sieci ulic, przeznaczonych głównie dla samochodów, sieć komunikacyjna, która połączy całe miasto. Przestrzenie WSZ w postaci zielonych łączników, korytarzy i parków linearnych, przeznaczone będą przede wszystkim dla: spacerowiczów, rowerzystów, rolkarzy, biegaczy, nordic-walkerów, wyprowadzających psy, poruszających się na wózkach, miłośników zieleni, seniorów, dzieci, osób pragnących chwilowego „resetu” itp. Praktycznie każdy Wrocławianin będzie miał powody, aby korzystać z przestrzeni WSZ. Będą to przy tym tereny niezwykle przyjazne dla ludzi, wnoszące odrobinę harmonii w industrialną tkankę miasta, o znacznie zredukowanych zanieczyszczeniach i hałasie. Przewidujemy, że wokół przestrzeni WSZ zaczną powstawać stopniowo otwarte, zielone kawiarnie, punkty gastronomiczne, wypożyczalnie sprzętu sportowego itp. a potem także np. ośrodki aktywnej kultury kładące nacisk na współprace mieszkańców i ekorozwój oraz inne instytucje miejskiej nowej generacji. Stworzenie WSZ będzie zatem początkiem nowego, zrównoważonego etapu rozwoju Wrocławia.
Więcej o istocie WSZ i znaczeniu jej realizacji dla mieszkańców – w artykule: Znaczenie Wrocławskiej Sieci Zieleni.
Szczegóły dotyczące projektu:
- Projekt 445 – mający być pilotażową realizacją WSZ, w ramach której stworzymy podwaliny pod dalszy rozwój sieci zieleni, która obejmie cały Wrocław – zakłada połączenie zielonym, parkowym łącznikiem Parku Grabiszyńskiego i Parku Południowego. Konkretnie chodzi o połączenie odnogi Parku Grabiszyńskiego, od okolicy Górki Skarbowców przez ‘’wysepkę zieleni’’ obok pętli tramwajowej do alei Karkonoskiej. Połączenie ma przebiegać wzdłuż nasypu kolejowego, po istniejącej dzikiej ścieżce – po zachodniej stronie nasypu. Tereny te – jak wynika z mapy na geoportalu – należą do Gminy Wrocław.
W przyszłości, sieć zieleni można przedłużać wzdłuż wskazanego nasypu w obu kierunkach. I to zarówno po stronie zachodniej, jak i wschodniej. W ten sposób tereny wokół nasypu kolejowego mogłyby stać się ważnym rdzeniem przyszłej WSZ. Do nich będzie można, stopniowo, dołączać inne zielone łączniki, od strony okolicznych osiedli. - Realizacja projektu oznacza będzie, że – stosunkowo małym kosztem – poszerzyłaby się dostępność przestrzeni parkowej, rekreacyjnej i transportowej w naszym mieście. Jest to szczególnie istotnie w sytuacji wyraźnego niedoboru wszystkich tych typów przestrzeni we Wrocławiu. Jak wynika ze statystyk, obecnie mamy we Wrocławiu wszystkich terenów zielonych na poziomie 12,2% ogólnej powierzchni miasta. Sytuuje nas to na pozycji 43 miejsca wśród większych miast. Jak widać jest to dramatycznie niska pozycja, co oznacza, że mamy dramatycznie mało terenów zielonych!
- Zgodnie z założeniami WSZ, zielony łącznik jest czymś innym niż tzw. „zwykła” ścieżka rowerowa. Powinien on być zawsze rodzajem połączenia parkowego, tzn. przebiegać w otoczeniu zieleni o różnym charakterze: czasami rosnącej swobodnie, pół-dziko, a czasami w formie parku linearnego. Łącznik taki powinien także być oddzielony od ruchu samochodowego, terenów fabrycznych, terenów zanieczyszczonych, zadymionych, hałaśliwych. W przeciwieństwie do ścieżek rowerowych, powinien mieć ciągi komunikacyjne bez wyraźnego oddzielenia przestrzeni dla pieszych i rowerzystów. W tym sensie, nasza propozycja zakłada stworzenie trasy komunikacyjnej o charakterze rekreacyjno – parkowym.
- Na wskazanym terenie istnieje sporo dzikiej zieleni. Znajduje się ona zarówno na terenie kolejowym, jak i tuż obok, na terenie gminy. Wystarczy tą zieleń uporządkować oraz uzupełnić dodatkowymi nasadzeniami ze strony terenu gminy, aby uzyskać „efekt parkowy”. Szczegółowe rozmieszczenie zieleni powinno być zaplanowane – po ewentualnym wygraniu głosowania – przez architekta krajobrazu rozumiejącego zasady WSZ (możemy takiego wskazać).
- Wzdłuż całego łącznika proponujemy rozmieścić lampy (w pierwotnej propozycji solarnej, ale zatwierdzono: ledowe) oraz kosze na śmieci – np. co 80 metrów.
- Proponujemy także rozmieścić siedziska parkowe (ruchome, społeczne, czyli np. grupkami zwrócone do siebie, a nie odspołecznione). Byłoby wskazane umieszczać ławki zaprojektowane specjalnie na użytek WSZ (na wszystkich łącznikach podobne). Można to łatwo uzyskać ogłaszając konkurs wśród studentów ASP.
- Nawierzchnia. W miejsce proponowanego pierwotnie, w projekcie 445, szutru, można wziąć pod uwagę także mineralno-żywiczną nawierzchnię wodoprzepuszczalną, TerraWay. Została ona zastosowano ostatnio na fragmencie Promenady Staromiejskiej, która przebiega między ulicą Świdnicką a Krupniczą. Oprócz dobrych właściwości dla pieszych i rowerzystów dopuszcza ona użytkowanie także przez rolkarzy, segway’e itp.
- Pierwotnie proponowaliśmy dodanie wyniesionego przejścia dla pieszych przez ul. Krzycką oraz dodanie odcinka łącznika parkowego pomiędzy ul. Krzycką a al.Karkonoską, obok pętli tramwajowej wraz z przejściem i przejazdem z sygnalizacją przez al. Karkonoską. Niestety ta część projektu nie została zatwierdzona przez urzędników UM ze względu na przeszkody formalno – prawne. W razie realizacji naszego projektu – dokończenie łącznika między oboma parkami – przedstawimy w budżecie obywatelskim na następny rok.
- Kwota potrzebna na realizację projektu to 2 000.000 PLN. Ostateczny zakres projektu zostanie ustalony z liderem na etapie opracowywania dokumentacji technicznej.
- Projekt został stworzony i promowany jest przez Fundację Nowej Kultury.