Koncepcja organizacji fraktalnej (fractal organisation, fractal company, fractal factory) w swoich założeniach odpowiada wymogom działania w turbulentnym, nasyconym konkurencją otoczeniu. Analogia do geometrii odnosi się do samopodobieństwa struktur i charakterystyk fraktali w różnych skalach i poszczególnych elementów fraktala w tej samej skali.
Samopodobieństwo w organizacji fraktalnej (makrofraktalu) polega na tożsamości celów, umiejętności, relacji całej organizacji i jej poszczególnych autonomicznych części, komórek (mikrofraktali). Samoupodobnienie pomiędzy tymi częściami następuje natomiast na skutek wzajemnego świadczenia sobie usług przez mikrofraktale, pełnej komunikacji pomiędzy nimi i integracji na poziomie operacyjnym. Dynamiczny przepływ informacji zapewnia wydajny system informacyjny, który może zwłaszcza opierać się na sieciowych technologiach informatycznych i Internecie. Duże znaczenie w organizacjach fraktalnych odgrywa przy tym kapitał intelektualny. Dzięki doskonałemu dostępowi do informacji i umiejętności spożytkowania ich, fraktale posiadają zdolność do samoorganizacji, czyli elastycznego definiowania celów zgodnych z celem nadrzędnym i adaptacji ad hoc metod działania do nieustannie zmieniających się warunków otoczenia. Ponieważ jedyną stałą w burzliwym otoczeniu jest zmiana, również struktury organizacji są płynne, w konsekwencji optymalizacja zasobów organizacji przejawia się tym, że mikrofraktale włączają się do struktury tylko na czas realizacji konkretnych przydzielonych im zadań, odpowiadających potrzebom klientów.
Autorem koncepcji organizacji fraktalnej jest Hans-Jurgen Warnecke.
