Sumak kawsay (hiszp. buen vivir) – idea „dobrego życia”. Jest częścią dyskursu politycznego na kontynencie Ameryki Łacińskiej, zwłaszcza ruch rdzennej ludności Ekwadoru, Peru i Boliwii. Odwołuje się do sposobów życia przodków ludów tubylczych. Oznacza życie w harmonii pomiędzy ludźmi i przyrodą, która jest źródłem wszelkiego dobra, którym dysponuje człowiek oraz która posiada własne życie i wartości, które są wyższe od naszych. Jest to koncepcja odwrotna od konsumpcjonizmu oraz stanowiąca alternatywę dla kapitalizmu, dążąca nie do „lepszego życia” (jak wśród cywilizacji zachodniej) a do „dobrego życia”.
Pojawienie się idei dobrego życia jest produktem debaty, która miała miejsce w latach dziewięćdziesiątych XX wieku w Boliwii. Wydaje się uzupełnieniem w poszukiwaniu nowych pomysłów w świetle ogólnych niepokojów związanych z tradycyjnymi koncepcjami rozwoju i postępu. Chociaż Produkt Krajowy Brutto przestał być traktowany jako wskaźnik rozwoju w debatach teoretycznych, wciąż jest dominującym miernikiem w polityce. Aby to zmienić, coraz szerzej propaguje się nowe sposoby „mierzenia szczęścia”. Jedną z prób wprowadzenia zmian było ustanowienie nowych konstytucji w Boliwii i Ekwadorze.
Za: wikipedia
