1. Słychać ostatnio wiele głosów, że tzw. strona demokratyczna, postępowa nie ma jasno sformułowanej wizji rozumienia świata, katalogu podstawowych wartości. Ja sam o tym mówię od lat. Napisałem kilka artykułów na ten temat. Np. –
- O co konserwosi toczą wojnę z moderosami
- Konserwosi versus moderosi, czyli dzisiejsze oprogramowanie myślowe
- Ruch progresywny „dla opornych”
- Manifest 2 – Progresywna Polska
- Na czym polega dzisiaj progresywizm?
Artykuły linkowane powyżej są nieco bardziej zaawansowane intelektualnie, jednak – jak sądzę – dość dobrze przedstawiają podstawy myślenia polskiego progresywisty (progosa) i, ogólniej, Polaka o otwartej mentalności. Bardzo proszę czytelnika o zapoznanie się z tymi artykułami.
2. W tym artykule postanowiłem jednak zrobić coś innego. Tzn. opisać światopogląd nowoczesnego, otwartego Polaka w sposób maksymalnie uproszczony, sprowadzony do absolutnych podstaw.
3. Dlaczego jest to ważne? To wynika z tezy, którą bronię w ww. artykułach:
PiS wygrywa z nowoczesną Polską – nie dlatego, że przewidział wielkie transfery socjalne (chociaż także dzięki temu). Oni wygrywają – przede wszystkim – dlatego, że przywrócili katalog tradycjonalistycznych wartości (polski, ludowy konserwatyzm). A ponieważ dodatkowo jasno go opowiedzieli, w kontekście sposobu myślenia ludzi na prowincji – mnóstwo ludzi przekonali. Wynika to także z tego, że mamy w Polsce ogromną sferę ludzi, którzy – dzięki zaniedbaniom edukacyjnym III RP – nigdy nie zrozumieli \ przyswoili idei nowoczesności, bycia obywatelem, państwa prawa. Z wielką ulgą zatem przyjęli autorytarne przesłanie narodowo-katolickie, które jest niejako genetycznym wyposażeniem wielu Polaków (nieco gorzej wykształconych).
4. Tymczasem większość ludzi po tzw. ”naszej, demokratycznej stronie” nadal zupełnie nie docenia znaczenia tej kulturowej, światopoglądowej, ideowej perspektywy. A prawda jest taka, że tylko wartości (podstawa ludzkiej tożsamości) są w stanie budzić silne emocje. I tylko one sprawiają, że ludzie mocno angażują się w daną sprawę, czasami stając się (jak w przypadku twardego jądra elektoratu PiS-u) de facto bezkrytycznymi wyznawcami podsuwanych im idei.
Dlatego, trzeba wbić sobie do głowy – póki nie przeciwstawimy przed-nowoczesnemu, ludowo-konserwatywnemu światopoglądowi PiS-u – naszego, nowoczesno-progresywnego – nie wygramy z nimi!
5. Niech moim wkładem do tego przyszłego zwycięstwa będzie poniższa charakterystyka fundamentów myślowych nowoczesnego Polaka. Poniżej, w tabeli, podaję podstawowe cechy myślenia właściwe zarówno dla podejścia zwolenników nowoczesności „mainstremowej” w Europie (tradycja postoświeceniowoa) – których nazywam moderosami (zob. moderos). Pokazuję je jako część wspólna z podejściem zwolenników nowej fazy (odnowionej) nowoczesności, która dopiero się rodzi. Nazywam ich progosami (zob. progos). A wszystko to na tle najważniejszych wymiarów światopoglądu polskiego, ludowego konserwatysty (konserwos).
Konserwos |
Moderos, Progos |
|
ŚWIAT | Świat jest zły, pełen „grzechu”. Trzeba w nim walczyć o przetrwanie. Stąd wywołuje zagrożenie, strach. Lepiej nic nie zmieniać, bo będzie gorzej. Nauka i rozum jest wyrazem pychy człowieka. | Świat jest pełen możliwości. Daje nadzieję.
Świat jest dynamiczny, zmienny. Dlatego pełen możliwości. Gdy wykorzystujemy wiedzę, naukę i rozum – możemy go zmieniać tak, aby wszystkim było lepiej. |
CZŁOWIEK | Człowiek jest „z natury” niedoskonały („grzeszny”). Dlatego nie może samodzielnie decydować co jest dla niego dobre; jaką drogę ma w życiu wybrać. Nie może być wolny. Potrzebuje autorytetów, np. księży, władz.
Główne dążenie: bezpieczeństwo. |
Ludzie są – z natury – wolni i równi. Nie muszą słuchać nikogo, aby wybrać co jest dla nich dobre; jaką wersje szczęścia realizować (ale nie mogą szkodzić innym!). Ograniczają ich jednak toksyczne autorytety, stare obyczaje i tradycje – dlatego trzeba je zwalczać.
Główne dążenie: wolność, autonomia. |
SPOŁECZEŃSTWO | Człowiek ma stałe miejsce w hierarchicznym społeczeństwie.
Nie jest on osobną jednostką. Uzyskuje tożsamość (sens) dopiero jako część szerszej wspólnoty. Najważniejsze z nich to: kościół i naród. Przy czym wspólnoty te muszą być organizowane hierarchicznie. Stąd, wiara w autokrację (demokracji naprawdę nie rozumie), konformizm, dyscyplinę. |
Człowiek jest z natury wolną jednostką. Wszyscy ludzie są równi. Na bazie tych zasad ludzie zawarli „umowę społeczną”, aby stworzyć społeczeństwo. W ciągu dziejów jednostki uczą się coraz lepiej współpracować dla wspólnego dobra.
Wiara w demokrację, indywidualność, kreatywność. Główne dążenie: świeckie społeczeństwo, oparte na wolności, równości i różnorodności. |
POLSKA HISTORIA | Historia to dzieje narodu, kościoła i innych kluczowych grup (a nie poszczególnych ludzi). Stąd dumę wywołują dzieje narodu, ew. bohaterowie, którzy poświęcili się dla niego (najlepiej zginęli – martyrologia). Tożsamość i godność człowiek czerpie z przynależności do narodu i kościoła rozumianych jako „mistyczne” następstwo pokoleń. |
Historia to dzieje jednostek. Na szczególną pamięć zasługuję te, które walczyły o postęp i emancypację (naukowcy, działacze społeczni, polityczni, walczący o prawa człowieka, sufrażystki itp.). Człowiek nowoczesny czerpie dumę z przynależności do nowoczesnego społeczeństwa, które zostało wywalczone przez pokolenia postępowców. Ale także z tego, że Polska była przez wieki krajem tolerancji, różnorodności, pokojowego współistnienia wielu nacji. |
OBYCZAJE | Istotą jest zabezpieczanie przed obcymi wpływami; poddanie się woli autorytetów religijnych i władzy. W centrum jest patriarchalna rodzina, święta kościelne i narodowe. Odrzuca równość płci, wolność wyboru orientacji seksualnej, prawo do aborcji, osobiste wybory co do stylu życia. |
Każdy człowiek ma prawo realizować swoją wersję szczęścia. Stąd, może wybrać model związku, w jakim chce żyć; jakie uznaje święta, religie itp. Główne hasło: żyj i pozwól żyć innym! Opowiadają się za równością płci, wolnością wyboru sposobu życia, wyboru partnerów, prawem do aborcji itp. |
POSTAWA ŻYCIOWA | Trzymanie się tego, co dobrze znane – skierowanie ku przeszłości.
Dążenie przede wszystkim do bezpieczeństwa i zachowania własnej godności (wynikającej z przynależności do wspólnoty narodowo-religijnej). Stąd nienawiść (brak rozumienia) dla wszystkiego, co obce, inne, różnorodne itp. |
To, co dawne często ogranicza, stąd patrzenie ku przyszłości. Dążenie do maksymalnego wykorzystania szans na indywidualny (a obecnie coraz częściej) zbiorowy – rozwój. Eliminowanie wszelkich przesądów, rutyny, dawnych, zniewalających wzorców. Wprowadzanie relacji opartych na partnerstwie, porozumieniu, kooperacji. |